In ons ontwerp hebben we het donkere en steenkoude trappenhuis gesloopt en vervangen door een trap in het midden van de woning. Op de plek van het oude trappenhuis plaatsten we een lichte en getrapte uitbouw over twee verdiepingen. De begane grond heeft een grotere diepte dan de eerste verdieping, dit vanwege beperking in het bestemmingsplan. Dit nadeel is omgebogen in een voordeel. Op de eerste verdieping, naast de kinderkamer, plaatsten we een kleine werkplek met uitzicht en een doorkijk naar de begane grond. Hierdoor is de eerste verdieping via een vide verbonden is met de eetkamer en keuken beneden.
Het spektakelstuk van de verbouwing wordt gevormd door een cascade van glas, die vanuit het dak van de eerste verdieping over de gevel naar beneden loopt en vervolgens over het dak van de begane grond doorloopt tot aan de tuingevel.
Bovendien heeft de achtergevel een dubbele deur voor toegang tot de kleine stadstuin. Het relatief smalle huis krijgt zo een ruimtelijke dimensie erbij. De tuin is weliswaar iets kleiner geworden, maar in het dagelijks gebruik is dit een stuk toegankelijker en ervaar je vanuit het interieur het stadstuintje zowel vanaf de keuken als vanuit de werkplek op de eerste verdieping. Kortom: de smalle woning is getransformeerd in een bijzonder licht en ruimtelijk huis. En de favoriete plek van Sabine is bij de vide, toch rustig op de eerste verdieping, maar zeker niet verstopt.
Sabine:
“We wonen in een heerlijke wijk in Utrecht, maar ons huis was donker, oud en klein. Natuurlijk
ga je dan nadenken over verhuizen, maar we kwamen al heel snel tot de conclusie dat we
helemaal niet wegwilden. Dus werd het verbouwen en dat is een hele goede keuze geweest.
Alles wat het huis niet had, heeft het dankzij het ontwerp van Richèl nu wel. De keuken was
altijd een kleine plek, en dat is nu een grote ruimte. Door deze te verplaatsen naar het midden
van de woning hebben we aan de tuinzijde veel meer ruimte gekregen. Het lijkt wel twee keer
zo groot. Dat is in werkelijkheid niet zo, maar zo voelt het wel!
Waar we ook blij mee zijn is de nieuwe trap. De oude zat aan de achterkant als een soort pukkel
aan ons huis vast. Nu zit de trap ook in het midden en doordat er veel met glas is gewerkt, is het
heerlijk licht. En door de verbouwing kunnen we het huis verschillend inrichten. Dus als de
kinderen ouder worden en we de ruimte anders willen gebruiken, dan kan dat gewoon. Er is
natuurlijk altijd wel wat te doen in een oud huis, maar voor ons is het voorlopig wel klaar.
Wat we vooral als prettig hebben ervaren, was dat Richèl fijn met ons meedacht. Niet alleen
tijdens de verbouwing, maar ook daarvoor tijdens het ontwerp. Als we vroegen of iets anders
kon, dan werd ernaar geluisterd. En als Dirk-Jan of ik een goed idee had, dan werd dat ook
gezegd. Het voelde alsof we de verbouwing samendeden. Ik denk niet dat ik met iedereen zo’n
samenwerking zou kunnen hebben, maar met Richèl Lubbers Architecten zeker wel.
De beste plek voor mij is toch wel aan de keukentafel. Al vind ik de werkplek erboven ook heel
fijn (en heb ik ‘m zelfs een beetje geclaimd ). Onze kat geniet ook van de chill-plek met uitzicht.
En door het glas houd je contact met de mensen beneden en boven je. ”
